....................... εν πλώ... ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΟΥ ΚOΣΜΟΥ • online


"Η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια συμφωνία γενικά. Έχει ανάγκη από μια έξοδο από τα αδιέξοδα των μνημονίων, από μια σύνθετη πολιτική διεξόδου και αναγέννησης σε όλους τους τομείς, παραγωγικής και πνευματικής – κοινωνικής, εθνικής ανασυγκρότησης, που δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τους όρκους πίστης στις συνθήκες της Ε.Ε., χωρίς έναν σταθερό προσανατολισμό για μια νέα θέση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα. [Ο Δρόμος της Αριστεράς]

ΥΦΟΣ

ΥΦΟΣ
...........................η Σελίδα του περιοδικού // εκδόσεις ΥΦΟΣ..................πατήστε πάνω στην εικόνα..........

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

Η ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΣΕΡΙΦΟΥ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ.

  ΓΝΩΡΙΜΙΑ  ΜΕ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ   
Serifos Chora
Το πλοίο έφευγε νωρίς! Μόλις που είχε χαράξει και όλα τα αυτοκίνητα ήταν παραταγμένα στη σειρά, περιμένοντας το σήμα για να εισέλθουν στο οχηματαγωγό. Οι διακοπές, έτοιμες να ξεκινήσουν και ο ενθουσιασμός μεγάλος!! Οι Κυκλάδες αποτελούν αγαπημένο καλοκαιρινό προορισμό και η επιλογή μου για αυτό το καλοκαίρι είχε γίνει από καιρό! Η Σέριφος ήταν το νησί που θα αποτελούσε τον προορισμό μας! Έναν προορισμό που είχε λίγο πολύ, ότι αναζητά κάποιος σαν εμένα που επισκέπτεται το νησιωτικό σύμπλεγμα! Ηρεμία, άνυδρο, ξηρό τοπίο, όμορφες παραλίες και μια Χώρα, μια γραφική χώρα, από τις πιο όμορφες στις Κυκλάδες! Μια χώρα που σε μαγεύει με την ομορφιά της και σε καλεί να περπατήσεις στα στενά της.
Serifos Chora
Το όμορφο νησί της Σερίφου κάνει την εμφάνιση του στον ορίζοντα! Ωστόσο η Χώρα δεν φαίνεται! Είναι τέτοια η μορφολογία του νησιού, που σε συνδυασμό με τη ρότα του πλοίου, κρύβεται πίσω από το ανάγλυφο του εδάφους! Το ξηρό και άνυδρο έδαφος της Σερίφου, που με την χαμηλή, αραιή βλάστηση του, σου υπενθυμίζει αμέσως ότι βρίσκεσαι Κυκλάδες. Το πλοίο πλέει παράλληλα στην ακτογραμμή και το μάτι αρχίζει να περιεργάζεται το νησί! Κάποιες παραλίες κάνουν την εμφάνισή τους και αμέσως σημειώνονται στο μυαλό μου! Έχω αρκετές μέρες για να τις επισκεφτώ! Το πλοίο πλέει και καθώς στρίβει προς το Λιβάδι, το λιμάνι του νησιού, πίσω από τους ορεινούς όγκους, ξεπροβάλει θεαματικά η Χώρα της Σερίφου!
Serifos Chora

Διαβάστε ακόμη: 10 λόγοι για να ταξιδέψετε στην μαγευτική Σίφνο

Μεγαλοπρεπής, πανέμορφη, όπως στέκει εκεί ψηλά σκαρφαλωμένη, ατενίζει τη θάλασσα! Χτισμένη σε ένα απόκρημνο λόφο, ακολουθεί το μοτίβο και άλλων νησιών, που έχτισαν την χώρας τους σε υψηλό σημείο, για λόγους ασφαλείας από τους πειρατές, τα παλιά χρόνια! Τώρα που δεν υπάρχουν πειρατές στο Αιγαίο, η στρατηγικά επιλεγμένη θέση της, χαρίζει υπέροχες φωτογραφίες στους τουρίστες που την επισκέπτονται και μια μοναδική πανοραμική θέα του νησιού! Από μακριά τα σπίτια της φαίνονται μικρά, χτισμένα το ένα τόσο κοντά στο άλλο, που δεν ξεχωρίζονται! Στο άσπρο, κατάλευκο χρώμα τους, διακρίνονται μικρά τετραγωνάκια, τα παράθυρα τους, που κοιτάζουν προς το λιμάνι! Ακολουθώντας την μορφολογία του εδάφους, παίρνω μια πρώτη εικόνα της Χώρας όπως αυτή είναι χτισμένη! Ξεκινάω από τα χαμηλά και ανεβαίνοντας, το μάτι μου φτάνει μέχρι την κορυφή του λόφου και το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου, που είναι χτισμένο εκεί ψηλά!
Serifos Chora
Από το λιμάνι, στο Λιβάδι η Χώρα δεν απέχει πολύ. Μόνο 8 χιλιόμετρα, σε ένα καλό δρόμο με αρκετές στροφές! Αν δεν έχετε δικό σας αυτοκίνητο, μην ανησυχείτε! Υπάρχει λεωφορείο, το οποίο θα αναλάβει την μεταφορά σας από το Λιβάδι προς τη Σέριφο! Υπάρχει ακόμη και ένα λιθόστρωτο μονοπάτι, για τους λάτρεις της πεζοπορίας, το οποίο και ενώνει ανηφορίζοντας, την συνοικία της κάτω χώρας με την άνω χώρα, μέχρι και το κάστρο στην κορυφή, στα 230 μέτρα περίπου! Το τέλος της διαδρομής θα σας φέρει σε ένα ανοιχτό χώρο που χρησιμοποιείται σαν δημόσιο πάρκινγκ! Εναλλακτικά κινηθείτε προς το δρόμο με τους ανεμόμυλους, οπού εκεί θα βρείτε πιο εύκολα ένα σημείο για το αυτοκίνητό σας. Την περίοδο που επισκέφτηκα το νησί, τέλη Αυγούστου, η τουριστική κίνηση είχε πέσει αισθητά, με αποτέλεσμα να μην έχω πρόβλημα κατά το παρκάρισμα!
Serifos Chora
Serifos Chora
Έχοντας αφήσει το αυτοκίνητο λίγο πιο πάνω από τους παραδοσιακούς ανεμόμυλους, η πρώτη εικόνα της Χώρας, με αφήνει άφωνο! Τα μικρά σπιτάκια, που έβλεπα από το καράβι, παρουσιάζονται τώρα μπροστά μου στο κανονικό τους μέγεθος και τώρα πλέον έχω την Χώρα της Σερίφου να απλώνεται μπροστά μου! Το φως του ήλιου προσφέρεται για ωραίες φωτογραφίες και η μηχανή μου απαθανατίσει την νησιωτική πολιτεία! Στη πλαγιά που βρίσκεται προς τη μεριά μου, δεκάδες είναι τα κατάλευκα σπίτια που είναι χτισμένα αμφιθεατρικά! Τα μικρά παράθυρα που έβλεπα από μακριά, έχουν τώρα χρώμα, με το μπλε να κυριαρχεί! Λευκό και μπλε, το χρώμα των Κυκλάδων, 2 χρώματα που ταίριαξαν τόσο αρμονικά, τόσο ιδανικά, που καθόρισαν την ξεχωριστή Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική! Εκκλησίες με το χαρακτηριστικό μπλε τους τρούλο φαίνονται μπροστά μου και καθώς το βλέμμα μου ανηφορίζει, φτάνει μέχρι τη κορυφή, στο παλιό κάστρο, εκεί όπου δεσπόζουν οι εκκλησίες του Αγίου Κωνσταντίνου, στο ψηλότερο σημείο και της Αγίας Βαρβάρας χαμηλότερα!
Serifos Chora
Serifos Chora
Serifos Chora
Serifos Chora
Serifos Chora
Από όποιο σημείο και αν κοίταζα, όποια στιγμή της ημέρας, η γοητευτική εικόνα μια παραδοσιακής Κυκλαδίτικης πολιτείας, εμφανίζονταν στο φακό μου! Η γραφικότητα και η ομορφιά της την καθιστούν από τις πιο όμορφες, ίσως για κάποιους την ομορφότερη Χώρα στις Κυκλάδες! Οι 3 ανεμόμυλοι, στη σειρά τοποθετημένοι, διατηρημένοι λες και χρησιμοποιούνται ακόμη, στέκουν στην είσοδο της Σερίφου! Πολλοί είναι οι τουρίστες που επιλέγουν το σημείο για να βγάλουν φωτογραφίες! Όχι άδικα, αν κρίνω από το γεγονός ότι λίγο πολύ η εικόνα της Χώρας με τους ανεμόμυλους, αποτελεί κύριο φωτογραφικό θέμα, που βρίσκεται σε όλους τους τουριστικούς οδηγούς του νησιού! Από εκεί, την πλατεία των μύλων ξεκινούν τα δαιδαλώδη δρομάκια που θα σε οδηγήσουν στην καρδιά του οικισμού!
Serifos Chora
Serifos Chora
Η συνοικία της άνω Χώρας καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο κομμάτι στην κορυφή του λόφου! Πυκνή και άναρχη η δόμηση των σπιτιών, που ωστόσο δημιουργεί ένα παραμυθένιο, γοητευτικό σκηνικό! Είναι και αυτή χαρακτηριστική της Κυκλαδίτικης οικιστικής ανάπτυξης, όπως αυτή καθορίστηκε μέσα στο πέρασμα των ετών! Τα μικρά, δαιδαλώδη δρομάκια σε καλούν αν χαθείς ανάμεσα τους και όπου σε βγάλει ο δρόμος! Είναι ασβεστωμένα, με μεράκι από τους ντόπιους και όποιο και αν πάρεις κάπου, σε κάποιο όμορφο γραφικό σημείο θα βρεθείς! Τα στενά την άνω Χώρας, είναι αποκλειστικά για πεζούς! Για πεζούς και που και που για κάποιο τετράποδο, να όπως το συμπαθές γαϊδουράκι, που υπομονετικά εκτελεί το καθήκον του, βοηθώντας στη αποκομιδή των σκουπιδιών! Είπαμε τα αυτοκίνητα φτάνουν μέχρι την πλατεία των μύλων και το γειτονικό πάρκινγκ.
Serifos Chora
Serifos Chora
Serifos Chora

Ξέρετε πότε είναι η καλύτερη περίοδος για να ταξιδέψετε στα Ελληνικά νησιά?

Όποιο στενό και αν ακολουθήσεις σίγουρα, κάποια στιγμή ο δρόμος σου θα σε φέρει στην κεντρική πλατεία της Σερίφου, τη λεγόμενη Πάνω Πιάτσα! Ακόμη και αν χαθείς θα δεις σε πολλά σημεία να είναι σημειωμένο, πάνω στο ασβεστωμένο δρομάκι, ένα βελάκι που θα σου δείχνει το δρόμο για να βρεθείς εκεί! Στη κεντρική πλατεία βρίσκεται και το Δημαρχείο της Σερίφου, χτισμένο το 1908, ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο που ξεχωρίζει με την καλαισθησία και την αρχιτεκτονική του! Δίπλα στο Δημαρχείο βρίσκεται ο ιερός ναός του Αγίου Αθανασίου, ο οποίος και αποτελεί την μητρόπολη του νησιού!
Serifos Chora
Serifos Chora
Serifos Chora
Η Πάνω πιάτσα είναι με μια λέξη υπέροχη! Είναι σαν μια ζωγραφιά βγαλμένη από τα όνειρα όσων λατρεύουν τις Κυκλάδες! Μια μακρόστενη, πλακόστρωτη πλατεία και γύρω γύρω διάφορα μαγαζάκια, όπου μπορείτε να φάτε κάποιο φαγητό ή γλυκό ( οι περίφημες πορτοκαλόπιτες ) ή ακόμη να πιείτε το καφεδάκι και το ποτό σας! Είναι ένα σημείο εξαιρετικά γραφικό και όσες μέρες έμεινα αποτέλεσε συχνό προορισμό μας! Εκεί πήραμε το πρωινό μας, στο καφέ του Στράτου, φάγαμε το γλυκό μας και ήπιαμε τα τσιπουράκια μας στον Λούη. Κάθε ώρα της ημέρας η πλατεία αποτελεί το ιδανικό μέρος για να την επισκεφτεί κανείς! Το πρωί είναι ένα ήσυχο σημείο για χαλάρωση και ξεκούραση! Όσο περνάει η ώρα και αρχίζει να σφύζει από ζωή, από ντόπιους και τουρίστες που την επιλέγουν! Όταν πέσει το βράδυ η καρδιά της Χώρας κτυπάει εκεί στη Πάνω Πιάτσα, με τον κόσμο να ακούει μουσική και να χαλαρώνει πίνοντας το ποτό του, κάτω από τον έναστρο ουρανό!
Serifos Chora
Serifos Chora
Serifos Chora

Χρήσιμες συμβουλές για να προφυλαχτείτε από τον ήλιο και τη ζέστη

Αφήνουμε πίσω μας την πλατεία του Δημαρχείου και τα στενά μας οδηγούν ψηλά! Εκεί βρίσκεται το παλιό Ενετικό κάστρο! Χτισμένο το 1430, αποτέλεσε ορμητήριο των Βενετσιάνων που βρήκαν ιδανική τη στρατηγική θέση του νησιού! Μη σας φοβίσουν τα σκαλοπάτια! Η άνοδος προς το κάστρο αξίζει και με το παραπάνω! Στη διαδρομή σας θα δείτε μικρά κατάλευκα εκκλησάκια με τους μπλε τους τρούλους! Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, η οποία βρίσκεται χτισμένη μέσα στο βράχο, οι εκκλησίες της Αγίας Βαρβάρας και του Χριστού και φυσικά ο Άγιος Κωνσταντίνος, που δεσπόζει στην κορυφή του κάστρου! Κοιτώντας πίσω μας η θέα της Άνω Χώρας είναι μοναδική! Η αποστάσεις που περπατήσαμε φαίνονται τώρα μικρές!
Serifos Chora
Serifos Chora
Serifos Chora
Δεν μπορεί να περιγράψει κανείς με λόγια την θέα από εκεί ψηλά! Το λιμάνι του νησιού φαίνεται σε πρώτο πλάνο και η ματιά μου φτάνει μέχρι τον ορίζοντα! Η Σίφνος είναι κοντά και εύκολα την εντοπίζω! Αλλά και το νησί της Κιμώλου είναι ορατό, καθώς κοιτάζω προς τα δεξιά! Η πανοραμική θέα είναι εκπληκτική και αμέσως σε κάνει να ξεχνάς την κούραση κατά την άνοδο! Το γαλάζιο της θάλασσας αγκαλιάζει το γραφικό νησί, το λιγοστό πράσινο εναλλάσσεται με το καφέ της άνυδρης γης! Καραβάκια φαίνονται να σεργιανίζουν το Αιγαίο και το πλοίο της γραμμής φέρνει νέους τουρίστες! Πόσοι και πόσοι δεν έχουν καθίσει εκεί ψηλά, στις αυλές των εκκλησιών και δεν έχουν γοητευθεί από την μοναδική θέα! Πόσα ζευγάρια δεν ερωτεύθηκαν εκεί  και πόσες οικογένειες και παρέες δεν βγάλανε μια αναμνηστική φωτογραφία!
Serifos Chora
Serifos Chora
Serifos Chora
Serifos Chora
Φύγαμε από τη Σέριφο με τις καλύτερες εντυπώσεις! Περπατήσαμε στη Χώρα και χαθήκαμε στα στενά της! Θαυμάσαμε την αρχιτεκτονική και γοητευτήκαμε από το άσπρο και το μπλε! Φεύγοντας με το πλοίο μια υπόσχεση δώσαμε να ξαναρθούμε κάποια στιγμή! Μαι υπόσχεση με θέα την υπέροχη Χώρα, που όπως και στο πηγαιμό μας στο νησί, μας κοίταζε από ψηλά! Την ίδια εικόνα είχαμε όπως όταν ερχόμασταν σκέφτηκα, μόνο που τώρα, καθώς το πλοίο απομακρυνόταν, η υπέροχη αυτή εικόνα μια πανέμορφης Χώρας, μίκραινε μέχρι που κρύφτηκε, πίσω ακριβώς από το ξηρό ανάγλυφο του νησιού…

Σάββατο 13 Μαΐου 2017

Η Κυρά της Ρω...

Η Κυρά της Ρω...

Τ' όνομα της ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτη μα κανείς δεν την ήξερε μ' αυτό, έμεινε στην ιστοσρία με το προσωνύμιο "Η Κυρά της Ρω". Σαν σήμερα πέθανε το 1982* σε ηλικία 92 ετών! 
Η "Κυρά της Ρω" υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της κατοχής και επί 40 χρόνια (από το 1943 ως το θάνατό της) ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και τη κατέβαζε με τη Δύση του ήλιου. Στη Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της και την τυφλή μητέρα της από το 1924.
Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.
Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982. Η κηδεία της έγινε με τιμές δημοσία δαπάνη στο Καστελλόριζο, παρουσία του τότε υφυπουργού Άμυνας Αντώνη Δροσογιάννη, και η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία.

///// Ιστορία
Το 1927, εγκαταστάθηκαν στη Ρω μόνιμα ο Κώστας και η Δέσποινα Αχλαδιώτου για να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία, εντελώς μόνοι τους μέχρι το 1940. Τη χρονιά εκείνη όμως αρρώστησε βαριά ο Κώστας Αχλαδιώτης. Η φωτιά που άναψε η γυναίκα του για να ειδοποιήσει με σινιάλα καπνού τους κατοίκους του Καστελλόριζου και τους παραπλέοντες ψαράδες δεν έγινε εγκαίρως αντιληπτή. Ο σύζυγός της άφησε την τελευταία του πνοή μέσα σε μια ψαρόβαρκα που τον είχε παραλάβει καθυστερημένα για να τον μεταφέρει στο γιατρό του Καστελόριζου.
Η κυρά της Ρω φρόντισε μόνη της για την ταφή του συντρόφου της. Έπειτα, γύρισε πάλι στη Ρω, αυτή τη φορά με τη γριά μητέρα της, όπου πέρασε τα χρόνια της κατοχής. Εκεί θα προσέφερε υπηρεσίες σε στρατιώτες του Ιερού Λόχου. Με "δυνατή φωνή και γοργή περπατησιά", όπως την περιγράφει ο βιογράφος της Κυριάκος Χονδρός, δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί, ακόμα κι όταν το Καστελόριζο, που βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, ερήμωσε σχεδόν από τους κατοίκους του, εκ των οποίων οι περισσότεροι εξαναγκάστηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς.
Μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, τα Δωδεκάνησα και μαζί μ' αυτά και το Καστελόριζο και όλες οι παρακείμενες νησίδες και βραχονησίδες, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947, περιήλθαν στην Ελλάδα. Η μοίρα της Ρω ήταν λοιπόν αναπόσπαστα συνδεδεμένη μ' αυτή του Καστελόριζου.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1943, για πρώτη φορά Ελληνικό αντιτορπιλικό, το «Παύλος Κουντουριώτης», κατέπλευσε στο Καστελόριζο, όπου βομβαρδίστηκε μέχρι τις 19 Νοεμβρίου 1943 από Γερμανικά στούκας. Οι κάτοικοι αναγκάστηκαν πάλι να φύγουν με συμμαχικά πλοία είτε προς Κύπρο είτε προς τις μικρασιατικές ακτές. Ωστόσο, η Κυρά της Ρω παρέμεινε στο νησί να υψώνει κάθε πρωί την Ελληνική σημαία, προσφέροντας τη βοήθεια της σε Ιερολοχίτες που βρήκαν καταφύγιο εκεί. Με τη λήξη του πολέμου, ορισμένοι κάτοικοι επέστρεψαν στο Καστελόριζο κατά ομάδες.
Οι περιπέτειες για την Κυρά της Ρω δεν τελείωσαν με την απελευθέρωση. Τον Αύγουστο του 1975, ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομάρ Κασάρ και δύο ακόμα άτομα, παρακολουθώντας τη Ρω και εκμεταλλευόμενοι την ολιγοήμερη απουσία της Δέσποινας Αχλαδιώτου για λόγους υγείας, αποβιβάστηκαν εκεί και τοποθέτησαν πάνω σ' ένα κοντάρι 4 μέτρων τη σημαία τους. Η Κυρά της Ρω την κατέβασε αμέσως, όταν γύρισε. Στις 1 Σεπτεμβρίου 1975, κατάπλευσε στο Καστελόριζο το ανθυποβρυχιακό σκάφος "Γ. Πεζόπουλος" για συμπαράσταση στην κυρά της Ρω. Όμως δεύτερη τουρκική σημαία τοποθετήθηκε αυτή τη φορά στη νήσο Στρογγυλή απέναντι στα νότια του Καστελόριζου.
>|<
(Μηχανή του χρόνου)
...
Σε κάποια δημοσιεύματα, αναφέρεται ως έτος θανάτου της Κυράς της Ρω το 1983. Με ελάχιστη επιφύλαξη, το σωστό είναι: 1982. Θα το διακριβώσουμε σε επόμενο χρόνο.
Δ.Τζ.